جام کوردی ـــ پس از گذشت ۳۷ سال از حمله شیمیایی رژیم بعث به روستای "زرده" در دالاهو از توابع استان کرمانشاه ، هنوز نه تنها آثار خس خس سموم بمبهای شیمیایی در سینه شهروندان این دیار وجود دارد، بلکه سینه اغلب شهروندان آن از بی‌توجهی به حل مشکلات منطقه پر از درد است و هیچ غرامتی چه از لحاظ مادی یا معنوی، به ساکنان این روستا پرداخت نشده است.
عدالت عمر، نویسندە و محقق در زمینە نسل کشی در اقلیم کردستان در گفتگو با جام کوردی اعلام کرد: روز ٢٢ ژوئیە برابر بود با سی و هفتمین سالگرد حمله شیمیایی رژیم بعث به روستای "زرده" در دالاهو از توابع استان کرمانشاه، بر اساس تقویم حملات شیمیایی در آرشیو ملی نسل کشی مردم کردستان، این سی و هفتمین سالگرد حمله شیمیایی به روستای "زرده" است.
وی گفت: هواپیماهای جنگی دولت عراق در دوران رژیم بعث و در جریان جنگ عراق و ایران در ۳۱ تیر ١٣٦٧، برابر با ٢٢ ژوئیە ١٩٨٨ روستای "زردە" در نزدیکی شهر دالاهو از توابع استان کرمانشاە را بمباران کردند کە از همان لحظه اول حمله شیمیایی، ۲۷۵ نفر کشته و نزدیک به ١ هزار و ۱۰۰ نفر دیگر مجروح و مسموم شدند که آمار کشته شدگان، تاکنون به ۳۲۰ نفر رسیدە است.
عدالت عمر، تصریح کرد: بر اساس اطلاعات بە دست آمدە یکی از بمبهای شیمیایی به داخل چشمه آب روستای "زرده"که منبع اصلی آب این روستا بود افتاد و در آن زمان هر کسی که از این آب خورد است، دچار بدترین حالت ممکن شدە، یا جان خود را از دست داده و یا به شدت زخمی و مسموم شده است.
وی افزود: در طول جنگ ۸ ساله ایران و عراق اکثر شهرها و روستاهای کردنشین توسط رژیم بعث بمباران شیمیایی شد و روستاهای دالاهو نیز از این جنایت در امان نماند. علاوە بر روستای "زردە" روستای "نسارودیرە" در گیلان غرب و بخشی از شهرهای "ثلاث باباجانی" و "سرپل ذهاب" در همان روز نیز مورد هدف حملات شیمیایی قرار گرفتند.
عدالت عمر اظهار داشت: در مورد مجروحان ناشی از حملات شیمیایی باید گفت، مانند همه مجروحان سلاح‌های شیمیایی، آنها از ده‌ها بیماری و مشکل مختلف رنج می‌برند، آنها دچار مشکلات تنگی نفس، سرفه مداوم، سرطان خون و روده و سقط جنین هستند. آنها سال‌هاست که از جراحات ناشی از حملات شیمیایی رنج می‌برند و برخی از آنها حتی بینایی خود را از دست داده‌اند.
عدالت عمر نویسنده و محقق در زمینه نسل کشی، گفت: متاسفانه تاکنون پرونده این جنایت رژیم بعث به هیچ دادگاهی نرسیده است. بە بستگان قربانیان هیچ غرامتی چه از لحاظ مادی و چه از لحاظ معنوی پرداخت نشده و عدالت در حق آنها اجرا نشده است و آنها خواستار حل مشکلاتشان هستند.
شایان ذکر است که اهالی روستای "زرده" در منطقە "ریژاو" با لهجە کلهری و هورامی صحبت می کنند، آرامگاە "بابایادگار" در آن روستا واقع شدە که به عنوان مکان مقدس آیین یارسان محسوب می‌شود.