احسن احمدی، شاعر و کارگردان توانمند شهرستان پاوه، پس از چهارده سال تلاش خستگی‌ناپذیر و پشتکاری ستودنی، به رویای بزرگ کارگردانی دست یافته است و ثابت کرد معلولیت محدودیت نیست.او خالق شش اثر شاخص سینمایی (پنج فیلم کوتاه و یک مستند) است. «لحظه‌ای جنون»، «تنها با هم»، «این بار»، «دردسرهای لذیذ»، «باور» و مستند «سخت»، همچنین دو کتاب ارزشمند شامل مجموعه اشعار و فیلمنامه«من می‌توانم» را منتشر کرده است. فیلم کوتاه «باور» و مستند یک‌ساعته «سخت» از «سید احسن احمدی» در پاوه و کرمانشاه اکران و با استقبال چشمگیر مخاطبان روبرو شد. مستند «سخت»، روایتی کامل و عمیق از زندگی اوست.احسن احمدی متولد ۲۱ آذر ۱۳۶۸ در روستای خانقاه پاوه است.اکران مستند «سخت»بهانه‌ای برای گفتگو با این کارگردان جوان کرمانشاهی شد.
چه چیزی باعث شد احسن احمدی کارگردان شود؟
تلاش و پشتکار و ناامید نشدن.من معتقدم معلولیت جسمی مانع نیست و نمی تواند جلوی رسیدن من به آروزهایم را بگیرد.
«معلولیت محدودیت نیست» چطور در ذهنت جرقه زد؟
دیدن افراد معلول موفق در برنامه ماه عسل سال ۸۶ باعث تغییر در مسیر زندگی من شد. این موضوع باعث شد که خودم هم بعد از ۹ سال یکی از میهمانان برنامه ماه عسل احسان علیخانی شوم.
شما شاعر هم هستید. درباره کتاب‌هایی که منتشر کردید، توضیح دهید.
اولین کتاب من، مجموعه اشعاری است که سروده‌ام . عنوان این مجموعه شعر « ای عشق ازت یک عمر گلایه دارم» است.دومین کتاب من فیلمنامه‌ای با عنوان «من می توانم»که قصه آن در مورد شخصیتی است که معلولیت دارد. تلاش این فرد معلول برای تغییر در زندگی و وضعیت جسمانی‌اش با چالش‌هایی روبروست که قابل توجه است.
شعرهایتان را در چه قالبی سروده‌اید؟
ترانه و غزل. بیشتر حرف‌های دلم را به صورت شعر نوشته‌ام و البته چند سالی هست که به دلایل شخصی شعر نمی‌گویم با اینکه دلم برای گفتن و نوشتن شعر خیلی تنگ شده است.
کتاب‌هایتان در چه سالی منتشر شد؟
کتاب مجموعه اشعارم با عنوان « ای عشق ازت یک عمر گلایه دارم» در سال ۱۳۹۸ و کتاب «من می‌توانم» سال ۱۴۰۳ چاپ و رونمایی شد.
مگر با معلولیت می شود که هم شاعر شوی و کتاب بنویسی و هم کارگردانی کنی؟!
بله می‌شود اگه عاشق باشی و هدف داشته باشی و مهم تر از همه اگر خودت بخواهی!
چرا کارگردانی؟
علاقه و عشق من کارگردانی بود . این موضوع هدف من شده بود. از طرفی استعداد و توانایی هایی در این زمینه در خودم می دیدم و این باعث شد که دست از تلاش بر ندارم و به هدفم که کارگردانی بود برسم.
من اگر به عنوان مثال کامپیوتر می خواندم، شاید الان کارمند جایی بودم و موقعیت بهتری از لحاظ مالی و کاری داشتم. چون از کامپیوتر هم سر در می‌آورم . من صفر تا صد کامپیوتر را خودم یاد گرفتم ولی چون عاشق کارگردانی بودم پای عشق و انتخابم ایستادم و در نهایت بعد ۱۴ سال کارگردان شدم.
چطور این مسیر را رفتید؟
من از قبل می نوشتم و استعداد نویسندگی در من وجود داشت. با تکیه بر این موضوع و در نهایت حضور در انجمن سینما جوان کرمانشاه این استعداد را در خودم رشد دادم .در ادامه این مسیر کلاس های مختلف کارگردانی را شرکت کردم و بیشتر یاد گرفتم. تلاش و پشتکار من برای یادگیری بیشتر باعث پیشرفت من شد و جا دارد در همین جا از زحمات و حمایت های همیشگی ریاست محترم انجمن سینما جوان کرمانشاه آقای «کامران رضایی» و اساتید عزیزم تشکر کنم. اگر حمایت و دلگرمی این عزیزان نبود قطعا من اینجا نبودم.
چند اثر کارگردانی کردید؟ «لحظه ای جنون» ،«این بار تنها با هم»، «دردسر های لذیذ»، «باور» و مستند «سخت» که روایت کامل زندگی شخصی من از چهار سالگی تا کلاس‌های کارگردانی است. این مستند طی چند وقت اخیر در کرمانشاه و پاوه اکران شد و مورد استقبال مردم قرار گرفت.
چه کسانی شما را در این مسیر حمایت کردند؟
به یقین بدون حمایت خانواده و خیرین عزیز، من نمی توانستم درس بخوانم و به هدفم در کارگردانی برسم. قدردان تمام زحمات و تلاش‌های زیادی که این عزیزان برای من در طول این مسیر کشیدند، هستم.
و در پایان...
بنده به عنوان یک معلول جسمی و حرکتی که توانایی کار و تلاش را دارد، دو خواسته از مسئولان و متولیان فرهنگی استان کرمانشاه دارم.اول اینکه من برای ساخت فیلم «من می توانم» که به صورت کتاب هم چاپ شده چندین بار با مدیر کل ارشاد کرمانشاه دیدار داشتم . ایشان به من قول کمک به ساخت فیلم این کتاب را دادند اما با این وجود هنوز این قول در حد حرف باقی مانده است و دوم اینکه به عنوان یک کارگردان توانمند و الگوی موفق در جامعه، انتظار حمایت رسانه ای بیشتری دارم .اینکه تلاش من دیده شود و در برنامه های زنده تلویزیون حضور داشته باشم تا با روایت زندگی و تلاش و پشتکارم باعث انگیزه و تلاش برای جامعه معلولان و افراد سالم شوم همانطور که در سال ۸۶ معلولان موفق باعث انگیزه من شدند.
گفتگو از فرحناز چراغی