تناقض میان وعده و واقعیت

به گزارش جام کوردی، در حالیکه مسئولان شهرداری کرمانشاه و سازمان حمل‌ونقل مسافر بارها بر لزوم استفاده شهروندان از وسایل حمل‌ونقل عمومی تأکید کرده‌اند، اما شهروندان می‌گویند زیرساخت‌های لازم برای تحقق این مطالبه فراهم نیست؛ زیرا بیشتر ایستگاه‌های خط واحد، که شمار آن‌ها در شهر کرمانشاه چیزی بین ۴۰ تا ۵۰ مورد گزارش شده، خدمات مناسبی به مسافران ارائه نمی‌دهند.

- "سارا"، کارمند یکی از ادارات دولتی کرمانشاه، به جام کوردی گفت: «از مردم می‌خواهند ماشین شخصی نیاورند، اما با چه وسیله‌ای برویم؟ اتوبوسی نیست! حتی اگر هم باشد، باید نیم ساعت در ایستگاه بمانی تا شاید یک اتوبوس بیاید و بعد دیگر نمی‌شود سروقت به محل کار برسی.»

آمارها نیز این گلایه‌ها را تأیید می‌کند. شهر کرمانشاه با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و۳۰۰ هزار نفر، تنها ۴۷ و به روایتی ۴۴ دستگاه اتوبوس دولتی فعال دارد؛ آماری که حتی با استاندارد شهرهای کوچک هم همخوان نیست!

اتوبوس‌هایی که دیر می‌آیند و پر می‌روند

-"امیر مرادی"، معلم بازنشسته ساکن بلوار ظفر، از وضعیت ایستگاه‌ها گلایه کرد؛ او توضیح داد: «اتوبوس‌ها دیر می‌آیند و وقتی می‌آیند، پر از جمعیت‌اند. خیلی‌ها که ساعت‌ها در صف منتظر می‌مانند و دست آخر نمی‌توانند سوار شوند. تازه اگر پارک دوبل  جلوی ایستگاه باشد که دیگر اتوبوس‌ها به خودشان اجازه نمی‌دهند قدری آنطرف‌تر توقف کنند!»

به گفته‌ی برخی شهروندان، مسیرهای یک‌طرفه و حذف ترمینال‌ قدیمی شهر نیز بر مشکلات افزوده است!

-"مرضیه نوری"، ساکن مسکن در این باره گفت: «از وقتی مسیرها را یک‌سر کردند و ترمینال را حذف کردند، وضعیت افتضاح‌تر شده. الان مجبوریم اسنپ بگیریم یا تاکسی مسیری، چون سهمی از اتوبوس به ما نمی‌رسد.»

نقض حقوق شهروندی

شهروندان از تکرار مشکل دیگری نیز گلایه داشته و می‌گویند؛ در ایام اربعین، بخشی از اتوبوس‌های شهری برای خدمات‌رسانی به مرز اعزام می‌شوند و عملاً شهر بدون وسیله‌ی عمومی می‌ماند!

-"فرهاد احمدی"، راننده تاکسی خط میدان فردوسی در این باره گفت:  «در اربعین همه اتوبوس‌ها را می‌برند لب مرز و برنمی‌گردند. انگار کسی فکر مردم داخل شهر نیست!»

درحالیکه تردد زائران در مرزهای خسروی و پرویزخان اهمیت ملی دارد، اما بی‌برنامگی در تخصیص ناوگان باعث نارضایتی مردم داخل شهر می‌شود و این نکته مهمی است که باید مدنظر مدیریت شهری و مدیران ارشد استان قرار گیرد، تا اگر قرار است وسایل حمل و نقل عمومی را در مرز گسترش دهند، سهم اهالی شهر کم نشود و ضربه‌ای به حمل و نقل شهری نرسد!

آمارهایی که هر بار کوچک می‌شود

بررسی اظهارات و آمارهای منتشرشده از سوی سازمان حمل‌ونقل مسافر شهرداری کرمانشاه نیز نشان می‌دهد که تعداد اتوبوس‌های فعال شهری نه‌تنها افزایش نیافته، بلکه روندی کاهشی داشته است!

رضا دوستی؛ رئیس پیشین سازمان حمل و نقل مسافر شهرداری کرمانشاه  اسفند دو سال پیش اعلام کرده بود؛ ۴۷ دستگاه از مجموع ۱۰۸ اتوبوس خریداری‌شده وارد کرمانشاه شده است؛ او اما خرداد امسال و در گفتگو با رسانه‌ها از فعالیت ۸۷ دستگاه اتوبوس در سطح شهر خبر داده و گفته بود ۴۷ دستگاه از این اتوبوسها دولتی و ۴۰ دستگاه آن متعلق به بخش خصوصی است!

همین مسئول در آخرین آمار رسمی که  شهریور امسال اعلام شد، گفته بود تنها ۴۴ دستگاه اتوبوس در خطوط شهری کرمانشاه فعال‌اند؛ یعنی تعداد اتوبوس‌ها کاهش یافته است!

این تغییرات آماری که در گزارش‌های رسمی خود شهرداری منعکس شده، نشان می‌دهد بخش قابل توجهی از اتوبوس‌ها عملاً از مدار خدمت خارج شده‌اند؛ موضوعی که می‌تواند ناشی از فرسودگی ناوگان، کمبود قطعات و یا ضعف در مدیریت نگهداری باشد.

به باور کارشناسان، کمبود اتوبوس فقط یک مشکل لجستیکی نیست، بلکه نشانه‌ای از ضعف در مدیریت شهری، ناهماهنگی سازمانی و بی‌توجهی به زیست‌پذیری شهر است!

کرمانشاه امروز به شهری تبدیل شده که در آن استفاده از حمل‌ونقل عمومی، به‌جای رفاه،  به یک چالش روزانه بدل شده است.

لازم به یادآوری است که به رغم پیگیری‌ها و با توجه به شرایط آشفته این روزهای شهرداری کرمانشاه امکان دریافت پاسخ از این نهاد مهیا نشد.

در مجموع باید گفت تا زمانیکه نگاه مدیریتی از «توصیه» به «تدبیر» تغییر نکند، اتوبوس‌های کرمانشاه همچنان دیر خواهند آمد، پر خواهند رفت و مردم در ایستگاه‌ها تنها خواهند ماند!

گزارش از لیلا سعدوندی
کد:۱۴۰۴/۱۰۱