مسعود عبدالخالق نویسنده و تحلیلگر مسائل سیاسی در مصاحبە ای اختصاصی با جام کوردی، درباره حملات رژیم صهیونیستی به خاک ایران و برخی از کشورهای منطقه و سکوت کشورهای اسلامی در مقابل این حملات و همچنین برنامه اسرائیل برای ادامه یا توقف جنگ، گفت: برای درک این مسائل باید کمی به عقب برگردیم و به زمینه تحرکاتی کە باعث ایجاد حملات کنونی در منطقه شدە است نگاهی داشتە باشیم، در واقع طرح و برنامه به این صورت است، اینکه آیا این برنامه نتیجه بخش خواهد بود یا نه، موضوع دیگری است. در جنگ جهانی اول و در پایان قرن بیستم، آخرین سنگر، عثمانیها بودند که تسلیم شدند و منطقه بر اساس توافق سایکس ــ پیکو و قرارداد "سور" تقسیم شد، اکنون هم به همان صورت است و باید این طرح و برنامه عملی شود، زیرا در توافقنامه سایکس ــ پیکو و سور، آینده اسرائیل برنامەریزی شده و منطقه به گونهای طراحی شده است که اسرائیل جای خود را در منطقه داشته باشد و در این امر بسیار موفق بودند، عثمانیها تسلیم شدند و منطقه تقسیم شد. بنابراین این بار نیز هدف همان است، اما به شیوهای متفاوت، اکنون اکثریت جهان اسلام تسلیم شده است، آنهایی که مقاومت کردند مانند احزاب اسلامی و بخشی از اخوان المسلمین و کسانی که به ایران نزدیک بودند، تسلیم نشدند.
مسعود عبدالخالق تصریح کرد: کشورهای عربی بە بخشی از اخوان المسلمین و جنبشهای اسلامی رسیدگی کرده و برخی از آنها را از میان برداشتند، تنها ایران و بخشی از ائتلاف آن باقی ماندە است، اما اسرائیل و ایالات متحده خود به صورت مستقیم علیه این نیروها جنگیدند و توانستند ضربه بزرگی به آنها بزنند، بنابراین اکنون آخرین سنگر از کشورهای اسلامی، ایران است کە تسلیم نشدە است.
وی افزود: اسرائیل به تنهایی در این پروژه دخیل نیست و بسیاری از کشورهای اروپایی و کشورهای خلیج فارس و ناتو نیز با آن همراه هستند، بنابراین این پروژه یک پروژه بسیار بزرگ است و صحبت کردن درباره تمام مسائل مربوط به آن آسان نیست، بە گونهای که گفته شود این تنها مشکل بین دو کشور است، این جنگ یک جنگ جهانی است، اما شکل آن بسیار متفاوت از جنگهای قبلی است، بنابراین با اطمینان اگر ایران این جنگ را پایان دهد، بە معنای پایان جنگ نخواهد بود و نبردهای دیگری در راە است و اسرائیل تسلیم این گونه عقب نشینی جهان اسلام نخواهد شد.
مسعود عبدالخالق نویسندە و تحلیلگر سیاسی در پاسخ به این سوال که چرا تاکنون آمریکا دربارە جنگ اسرائیل علیه ایران سکوت کرده و موضع خود را کاملا مشخص نکردە است؟ گفت: در جنگ جهانی اول ائتلافهای جهانی کاملاً به میدان مبارزه آمده بودند، اما اکنون اسرائیل نقش موفق آنها را در منطقه بازی میکند و کار بسیار بزرگی برای آنها انجام میدهد، بنابراین از آن استفاده میکنند. کل دنیای غرب و اکثریت قریب به اتفاق کشورهای دیگر از اسرائیل حمایت میکنند، بنابراین ایالات متحده ممکن است به طور مستقیم در این جنگ مداخله نکند، زیرا دموکراتها و جمهوریخواهان آمڕیکایی دربارە جنگ کنونی ایران و اسرائیل هم نظر نیستند و برعکس آنچه که ترامپ درباره صلح گفت، ممکن است جنگ های دیگری در راە باشد.
درباره وضعیت ترکیە خصوصا بعد از پایان درگیری میان ایران و اسرائیل این تحلیلگر سیاسی تصریح کرد: دو روز پیش دولت باغچلی اذعان داشت که در نهایت این جنگ ما را نیز در بر خواهد گرفت. که حرف او بسیار روشن بود و دو معنا داشت، یکی اینکه این جنگ واقعاً گریبان ترکیه را خواهد گرفت و از طرف دیگر پیام وی به اردوغان بود، به این معنا که طریق اسلامی که او در برگرفته است، بار گرانی برای ترکیه ایجاد کردە و آن را دچار مصیبت خواهد کرد، زیرا اسرائیل به احمد الشرع در سوریه کمک کرد و ترکیه میخواست از این درگیری بهره ببرد، اما اسرائیل این اجازه را نداد و اگر تغییراتی در خاورمیانه ایجاد شود اسرائیل به هیچ وجه اجازه نخواهد داد که ترکیه از آن بهرهبرداری کند.
مسعود عبدالخالق نویسندە و تحلیلگر سیاسی اظهار داشت: بعد از اقدامات اسرائیل علیه ایران، تنها ترکیه باقی میماند، زیرا ترکیه در سوریه، عراق، آذربایجان و دریای مدیترانە تا لیبی حضور دارد، بنابراین ترکیه باید از آن مناطق به خاک خود بازگردد، بدان معنی که دیگر در دنیا چیزی به نام حمایت از جنبش آزادیبخش یا اسلامی وجود نخواهد داشت و برنامه آنها این است که به چنین قدرتهایی پایان دهند. درست مانند چیزی کە برای طالبان اتفاق افتاد و بە او اجازه داده شد با شروط تعیین شده وارد افغانستان شود و به چند موضوع پایان دهد از جمله: نباید هیچ ارتباطی با خارج از کشور خود داشته باشد و ما دیدیم که طی سه سال جنگ در غزه طالبان حتی یک کلمه هم در این باره اظهار نظر نکرد. پس آنچه که اسرائیل غرب و ناتو تعیین کردهاند این است که تنها کشورهایی را میپذیرند که هیچ ارتباطی با خارج از کشور خود نداشته باشند، حتی اگر کشوری اسلامی باشد، همانطور که میبینیم احمد الشرع هیچ همکاریی با غزە ندارد و این بدان معناست که هر قدرت تازهای، باید با مقیاس ناتو و غرب ایجاد شود و نباید فراتر از مرزهای خود با ظلم غرب و اسرائیل مخالفت کند.