به گزارش جام کوردی، استعفای نادر نوروزی، شهردار کرمانشاه، تنها یک تغییر مدیریتی معمولی نیست؛ بلکه نمایانگر بحران عمیق و ساختاری است که سال‌هاست مدیریت شهری این کلان‌شهر با آن دست و پنجه نرم می‌کند.
این استعفا نه از سر ضعف فردی بلکه نشانه‌ای از ناکارآمدی نظام تصمیم‌گیری است که توان مقابله با چالش‌های روزمره توسعه شهری را ندارد.
در شهری که با حجم گسترده‌ای از پروژه‌های نیمه‌تمام، عدم شفافیت در تخصیص منابع و کشمکش‌های سیاسی درون شورا روبه‌روست، رفتن شهردار به معنی رفع بحران نیست بلکه انتقال آن به حلقه‌های بعدی است.
بحران مدیریت شهری کرمانشاه، ریشه در فقدان حکمرانی تخصصی و انسجام راهبردی دارد.
ساختارهای اداری و سیاسی به جای آنکه بستر توسعه باشند، به مانعی برای پیشرفت تبدیل شده‌اند.
فقدان یک برنامه‌ریزی بلندمدت و نگاه توسعه‌محور، شهر را در چرخه‌ای از بی‌ثباتی و سردرگمی نگه داشته است.
در این شرایط، تغییر مدیران اجرایی بدون بازنگری جدی در روندها و فرآیندهای تصمیم‌گیری، صرفاً منجر به تعویق مسائل خواهد شد.
شورای شهر کرمانشاه و سایر نهادهای ذیربط باید به جای پیگیری منازعات سیاسی و جناحی، اولویت خود را ارتقای شفافیت، پاسخگویی و تدوین راهبردهای کلان توسعه‌ای قرار دهند.
تنها با حکمرانی کارآمد، تخصصی و مشارکتی است که می‌توان از این بحران فراروی عبور کرد و مسیر واقعی توسعه را برای کرمانشاه رقم زد.
یادداشت از فردین رحیمی فعال رسانه‌ای